Eens in de zoveel tijd verschijnt er een debuut dat meteen de literaire kwaliteiten van de schrijver laat zien. In 2019 was Welkom bij de club zo’n boek. Maar geen zorgen, het boek is niet superliterair en bevat ook geen ingewikkelde zinnen. Thomas van der Meer houdt het luchtig in zijn opvallende debuut. Bijna laconiek en met veel humor, geeft hij een inkijkje in het leven van iemand die in transitie gaat. Juist die lichtheid waarmee hij zoiets ingrijpends beschrijft, maakt het boek ontzettend goed.
Als kind weet Thomas (die dan officieel nog geen Thomas heet) het eigenlijk al zeker: hij is helemaal geen meisje. Jarenlang doet hij hier niets mee, maar op een gegeven moment besluit hij zijn naam te veranderen en in transitie te gaan. Voor Thomas een belangrijke, noodzakelijke stap, maar zijn omgeving vindt soms nog behoorlijk ingewikkeld. Het hokjesdenken zit diep bij sommige mensen en Thomas krijgt meer dan eens te maken met vreemde opmerkingen en ongemakkelijke vragen. Onder andere zijn manager, mevrouw Krabbenborg, steekt haar mening niet onder stoelen of banken. Alsof dat nog niet genoeg is, neemt ze zelfs haar ouders en kinderen mee naar kantoor om Thomas aan hen te laten zien.
Ondanks de luchtige benadering, weet het boek de lezer te raken. Subtiel, zonder dingen uit te vergroten, laat Van der Meer zien hoe ingrijpend een transitie is en vooral hoe pijnlijk en tenenkrommend reacties van de buitenwereld kunnen zijn. Welkom bij de club heeft 159 pagina’s, maar het was helemaal niet erg geweest als het er twee keer zoveel waren geweest. Het is dan ook te hopen dat er nog veel meer boeken van Van der Meer zullen verschijnen.