Kirsten Kamphuis (1990) wilde een boek schrijven dat ze zelf graag had gelezen toen ze puber was. Met die gedachte schreef ze een paar jaar geleden Warmwatervrees en daarmee heeft ze haar doel vast en zeker bereikt. Haar debuut is in ieder geval precies het boek dat veel scholieren zullen willen lezen: het vertelt een eigenzinnig verhaal over een verwarrende lesbische liefde op de middelbare school.
Esra is misschien niet het meest sympathieke personage dat je in een boek kunt tegenkomen. Het is als lezer moeilijk om haar aardig te vinden. Ze is al vanaf de eerste pagina boos op iedereen en laat niemand dichtbij komen. Maar misschien mogen we haar dat helemaal niet kwalijk nemen: ze heeft veel meegemaakt. Ze moest namelijk van school af nadat bekend werd dat ze een relatie had met haar docente. De liefde die Esra eerst heel intens voelde, groeide zo uit tot een groot schandaal.
Haar nieuwe school, Het Spinoza Lyceum, zit volgens Esra vol met ‘gymnasiumtrutjes’. Ze heeft niets met die mensen, maar wordt toch ineens verliefd op één van hen: Laurie, het populairste meisje van de school. Esra kan haar ogen niet van haar afhouden. Dat is erg verwarrend, al helemaal wanneer Laurie ook naar haar kijkt.
Op een mooie manier wisselt Kamphuis de gedachten aan de relatie met de docente af met momenten van de nieuwe verliefdheid. Wat volgt is een bijzonder verhaal dat niet resulteert in een ‘standaard’ coming out-boek, maar heel eigen blijft. Er wordt op gegeven moment in het boek dan ook gezegd dat wanneer het op liefde aankomt, Esra geen romantische filmscripts volgt. Maar misschien zou er juist van Warmwatervrees een film gemaakt mogen worden.