Ik zie je tussen de wolken is misschien niet het meest vrolijke boek dat op deze site staat. Zelfbeschadiging, kanker, de dood – schrijfster Maren Stoffels heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt: voor minder ellende zou je als lezer al een boek dicht willen slaan. Maar toch is dat hier niet het geval en blijf je juist doorlezen. Stoffels heeft het verhaal namelijk zo opgebouwd dat je om de personages gaat geven. Je leest pagina na pagina in de hoop dat alles weer helemaal goed zal komen.
Lauren heeft een groot geheim: ze snijdt zichzelf. Alleen haar schoolpsychologe weet ervan en probeert haar te helpen. Ze stuurt Lauren op stage naar het ziekenhuis: daar wordt ze de buddy van Casper, een negenjarig jongetje met kanker. Ze ontmoet daar ook Jasmijn, een meisje van haar eigen leeftijd. De twee kunnen het eerst totaal niet met elkaar vinden: Jasmijn vindt Lauren helemaal niet geschikt als buddy en maakt haar dat op meerdere manier duidelijk. Toch blijkt er al gauw iets anders aan de hand te zijn waardoor de twee meisjes zo raar tegen elkaar doen. En zo heeft Lauren er ineens nóg een geheim bij.
Ik zie je tussen de wolken is een erg aangrijpend boek. Het laat je niet snel los – zelfs niet nadat je het al een tijdje hebt uitgelezen. Het verhaal is soms erg zwaar, bijvoorbeeld tijdens de stukken over zelfbeschadiging. De lesbische gevoelens van Lauren komen op een mooie manier het verhaal binnen: ze twijfelt door Jasmijn steeds meer aan haar relatie met Sepp. Zo stelt ze de seks met hem de hele tijd uit en ook daaruit blijkt weer dat Stoffels moeilijke onderwerpen niet uit de weg gaat. Vaak is dat precies wat een goed young adult-boek nodig heeft.