De kans is groot dat je Ted van Lieshout al kent doordat zijn naam op je favoriete kinderboeken van vroeger staat. Maar de veelbekroonde kinderboekenschrijver schrijft ook voor jongeren en volwassenen. Zo is er Gebr., misschien wel één van zijn beste boeken. Het aangrijpende verhaal over twee broers die toevallig allebei homo zijn, is in ieder geval een klein meesterwerk.
Marius is het broertje van Luuk. Of nee, dat wás hij: Marius is al een half jaar dood. Hun moeder wil nu al zijn spullen ritueel verbranden. In een poging om het dagboek van zijn broertje te redden, begint Luuk er ook in te schrijven. Zo komt hij erachter dat Marius niet alleen zijn grootste geheim wist, maar ook dat zijn broertje precies hetzelfde geheim had.
Van Lieshout is een echte dichter en dat merk je ook in zijn proza. Net als in zijn poëzie speelt hij daarin met taal en klopt elke zin. Maar naast origineel in taal, is hij ook zeker origineel in de gedachten van zijn personages. Hij laat Luuk en Marius bijzondere dingen doen en denken, dingen waardoor je als lezer toch een beetje anders naar de wereld gaat kijken.
De eigenzinnige Luuk is een lieve, maar merkwaardige jongen. En daarin lijkt hij veel op andere personages uit de boeken van Van Lieshout. Zo vertoont hij veel gelijkenissen met de hoofdpersoon uit de twee autobiografische romans, Mijn meneer (2012) en Schuldig kind (2017). In het eerste boek beschrijft Van Lieshout zijn relatie als elfjarige jongen met een oudere man en in het tweede boek gaat hij in op de gevolgen daarvan tijdens zijn puberteit. De twee boeken vertellen een net zo aangrijpend en mooi verhaal als Gebr..