Weigerambtenaren, homogenezingen, de Nashville-verklaring: religie en homoseksualiteit gaan niet altijd goed samen. Voor queer-jongeren kan het dan ook knap lastig zijn om op te groeien in een (streng-)christelijke omgeving. Dat laat ook Door jou ben ik mij zien, het debuut van theoloog Hinke van Abbema. In dit boek komen de worstelingen van een christelijke homo-jongen uitvoerig aan bod. Toch is het geen zwaar probleemboek, want op de pagina’s vond de schrijfster gelukkig nog genoeg ruimte om de liefde ook te vieren.
Jona heeft een fijn leven: hij doet het goed op school, heeft een hecht gezin en zit in een leuke vriendengroep. Maar dan ontmoet hij de Marokkaanse Marouan en staat alles ineens op zijn kop. De jongens worden namelijk verliefd op elkaar. Soms voelt dat heerlijk, maar meestal voelt dat vooral als een groot probleem. Zijn ouders, zijn vrienden en eigenlijk iedereen in Jona’s omgeving is christelijk. Zijn zij er wel oké mee? En is Jona er zelf eigenlijk wel oké mee?
Van Abbema geeft een mooi en indrukwekkend inkijkje in de twijfels en worstelingen van Jona. Jongeren die in dezelfde positie zitten zullen dan ook veel aan dit boek hebben. Maar ook hun omgeving zou dit boek goed kunnen gebruiken: aan de hand van Jonas gesprekken met familie, vrienden en andere leden van de kerk, krijg je meer inzicht in de discussies over homoseksualiteit en religie. Die gesprekken zetten aan tot nadenken.
Eén van de mooiste kanten van dit boek is de manier waarop de liefde tussen de jongens wordt opgebouwd – niet gehaast, maar juist erg langzaam. Daardoor blijf je doorlezen, want waar blijft nou toch die eerste zoen? Die lees je vervolgens met een glimlach op je gezicht. En niet alleen die bij scène, ook op andere momenten weet het verhaal je te laten glimlachen. Door jou ben ik mij is dan ook een mooi en liefdevol boek.