Al als kind is de Algerijnse Ziad op zoek naar vrijheid. Helaas vindt hij dat thuis niet: zijn ouders voeden hem erg streng op en hij mag veel minder dan zijn Vlaamse klasgenoten. Maar ’s nachts, wanneer zijn ouders slapen, kruipt hij achter de computer. Hij vindt een vleugje vrijheid in de (online) contacten met jongens en ontdekt zijn homoseksualiteit. Helaas wordt zijn drang naar vrijheid daar alleen maar groter van.
Na de middelbare school gaat hij op kamers en verliest zichzelf in het Gentse nachtleven. Hij geniet met volle teugen van drugs, seks en vooral van de vrijheid. Maar als hij met een vriendin dronken in een auto stapt, komt er aan dat genieten snel een eind. Hij wordt in het ziekenhuis wakker. Het scheelde weinig of hij was er niet meer geweest. Zijn rechterarm moet wel geamputeerd worden en het revalidatieproces zal veel tijd in beslag nemen. Opnieuw begint een lange zoektocht naar vrijheid.
De jonge Vlaams-Algerijnse auteur Samy Meziani (1993) heeft zijn eigen levensverhaal omgevormd tot een roman. Ook al schrijft hij vanuit alter ego Ziad, hun levens hebben bijzonder veel overeenkomsten. Het is waarschijnlijk ook een van de redenen waarom Meziani zo invoelend kan schrijven. Verschillende grote thema’s komen aan bod: het leven tussen twee culturen, vriendschap, het ontdekken van seksualiteit en het omgaan met tegenslagen. De vrije man is een bijzonder debuut dat erg fijn leest.