De Duitse auteur Katharina Volckmer debuteerde in 2020 met De afspraak, een bijzondere en opvallende roman. Hierin laat ze haar hoofdpersoon een heftig, provocerend monoloog voeren vol met eerlijke, scherpe én grappige reflecties op het leven en het verleden. Het boek is indrukwekkend, soms zelfs overweldigend. De hoofdpersoon vertelt erg snel en erg veel. Maar het staat natuurlijk niet voor niets op deze site: Volckmer vertelt een indringend verhaal over iemands worstelingen met (gender)identiteit.
Een jonge ‘vrouw’ ligt met haar benen gespreid in de behandelkamer van dokter Seligman. Terwijl hij haar onderzoekt, stort ze haar hart uit. Ze vertelt hem openhartig over haar leven, haar verlangens en vooral ook haar worstelingen met haar familie en haar identiteit. In het begin worden er dan ook allemaal vragen opgeroepen: wat doet ze bij de dokter? Waarom ‘moest’ ze haar collega met een nietmachine bedreigen? Wie is K en waarom hebben ze elkaar in de mannentoiletten ontmoet? Gedurende het verhaal worden die vragen beantwoord, vallen alle puzzelstukjes op hun plek en zal blijken waarom ze bij dokter Seligman in de stoel zit.
De afspraak doet op bepaalde momenten een beetje denken aan de Nederlandse roman De geschiedenis van mijn seksualiteit van Sofie Lakmaker. Ook daar was sprake van een eerlijke én grappige ‘tirade’ vol reflecties op het leven. In deze vergelijking is Lakmakers boek misschien wat toegankelijker en die van Volckmer wat filosofischer en literairder. Toch is Volckmers boek ook zeker de moeite waard. Het thema gender zit op een erg mooie manier in het boek verweven en speelt langzaam maar zeker een steeds grotere rol. Er staan dan ook een aantal prachtige passages in over het opgroeien in het verkeerde lichaam. Of beter gezegd: opgroeien in een wereld waarin de binaire gender-hokjes zo belangrijk zijn.