Dit debuut van de Vlaamse schrijfster Femke Vindevogel is niet het makkelijkste boek dat op deze site staat. Onder andere door de ingewikkelde tijdsprongen moet je de zinnen geconcentreerd lezen. Maar als je die uitdaging aan durft te gaan, zul je zeker genieten van dit intrigerende boek.
Wanneer haar vader aan zelfdoding overlijdt, blijft de drieëntwintigjarige Marie alleen achter. Ze kan niet in haar ouderlijk huis blijven en komt zo terecht in de Confituurwijk, een beruchte achterstandsbuurt. Ze is een complete buitenstaander tussen al haar nieuwe buren, onder wie criminelen en prostituees. Er is één buurtbewoner die ze al kent: Sam, een oud-klasgenoot waar ze vroeger verschrikkelijk door werd gepest. Als ze elkaar na al die tijd weer zien, wil Marie dan ook niks met haar te maken hebben. Maar Sam laat zich niet zomaar wegjagen en al gauw is er naast afkeer ook sprake van aantrekkingskracht.
Vindevogel schrijft soms wat absurdistisch over de achterstandsbuurt, waardoor de wijk en haar inwoners soms bijna een karikatuur worden. Dat maakt het boek misschien niet altijd even realistisch, maar zorgt wel voor een fijne, humoristische benadering. Vindevogel weet haar lezers dan ook meerdere malen te laten glimlachen.
Het queer-element komt niet heel uitgebreid aan bod. Dat is stiekem wel een beetje jammer, want Vindevogel beschrijft de complexe liefde tussen Marie en Sam aan de hand van goed gevonden metaforen en veelzeggende details. Als lezer wil je dan ook meer van deze mooie, zintuigelijke zinnen lezen over Marie en Sam. Gelukkig is dit nog maar het debuut van Vindevogel en er zullen vast veel meer boeken volgen. Hopelijk zitten daar dan nog een paar boeken bij over de liefde tussen twee meisjes.